می دانید که مسیر زندگی و راه بندگی، راهی است بسیار سخت، دشوار و پرفراز و نشیب. گاهی در طی این مسیر، کار انسان به جایی می رسد که می بیند فضا بسیار غبارآلود، تیره و تار است و نمی تواند راه صحیح را تشخیص بدهد که از کدامین راه و مسیر باید ادامه بدهد و به مقصود برسد.

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت

آن کوکب هدایت که می تواند راه را برای ما روشن کند، بنمایاند و ما در پرتو او بتوانیم به نهایت مقصود و قبله معبود برسیم، نور کلام اهل بیت است.
کلام اهل بیت(علیهم السّلام) نورانی، درخشان و تابان است و می تواند جلوی گام های ما را روشن کند تا ما به راستی ببینیم که چگونه باید گام برداریم و کجا پا بگذاریم و از سقوط و گمراهی نجات پیدا کنیم .
سزاوار است که کلام، حدیث و روایات اهل بیت را غنیمت بدانیم. این دُرّ و جواهرات مختلف علوم اهل بیت و کلمات را بیشتر قدر بدانیم و در زندگی بیشتر به کار بریم و در بندگی بیشتر استفاده کنیم. البته گوش به یاوه هایی نسپاریم که می گویند روایات دروغینی هم هست. اگر به شما دسته ای اسکناس داده شود آن را دور نمی اندازید و در سطل آشغال نمی اندازید و چنین کاری را نابخردانه می دانید و چنین کاری نمی کنید با اینکه می دانید که اسکناس های دروغین و جعلی هم در بازار هست. روایات شیعه به همّت محدّثین و علمای بزرگ، وثوق و صدوق، پالایش شده و قرن ها با نهایت امانت و دقت به ما رسیده است. این جواهرات را قدر بدانیم .
حدیثی که امروز برای شما می خوانم در ارزش خود حدیث می باشد .
امام به حق ناطق، حضرت جعفربن محمد صادق (علیه السّلام) می فرمایند: «حَدیثٌ تَأخُذُهُ مِن صادِقٍ خَیرٌ لَکَ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمس مِن ذَهَبٍ أو فِضَّهٍ». یک حدیث که از شخص راستگو فراگیرى، براى تو بهتر است از آنچه که ‌نور خورشید بر او بتابد که همه آن را طلا و نقره فرض بگیری و تصور کنی.(محاسن برقی، جلد۱، صفحه ی ۴۲۷)
یعنی اگر تمامی آنچه نور تابان خورشید به آن می رسد همه طلا باشد و همه نقره باشد ارزش یک حدیث برای تو بهتر است به جهت این که اگر همه جهان طلا و نقره باشد و زر و زیور و به شما داده شود، روزی باید بگذاریم و البته برویم .
امّا و صد امّا، که حدیث چنین نیست. حدیث می تواند یک جایی به درد ما بخورد و راهی را برای ما بگشاید و دریچه-ای تازه از معرفت و حکمت را باز کند که بتوانیم انسانی تر، درست تر و شایسته تر زندگی کنیم و رفتار، پندار و گفتار خود را به نیکی مزیّن کنیم و نکو رفتار باشیم و حتی اندیشه و پندار ما از خیر و خوبی و نیکویی معطر بوده است. پس سعی کنیم احادیث بیشتری در ادب و آداب و اخلاق و روش بندگی و عبادت بیاموزیم و به کار بندیم .
خدا به ما، شما و همه ی دل سپردگان حقیقت توفیق دهد که بر اساس آن چه که اهل بیت عصمت وطهارت(علیهم السّلام) فرموده اند، زندگی کنیم.

ز ارباب ادب، دریاب آداب!