الصلاه والسلام على رسول الله، و علی آله آل الله و لعنه الدائمه علی اعدائهم اعداالله الی یوم لقاء الله.

قال الامام علی (علیه السلام): الدنیا داربِالْبَلاَءِ محفوفه، ایشان، دنیا را تشبیه می کنند به طفلی که به قنداق پیچیده شده – قدیم مرسوم بود که وقتی اولاد متولد می شدند قنداقشان می کردند – حضرت فرمودند همانطور که اولادتان را قنداق می کنید، خدا این دنیا را به انواع بلیات پیچیده است. در این دار بلا دنبال خوشی نگردید، اینجا دار بلاست، خدا اموات همه تان را قرین رحمت بکند استاد فقید ما می فرمودند که دلم می خواهد گفتن ، اصلا مال این دنیا نیست که نشستی می گویی دائم دلم این را می خواهد آن را می خواهد، دلم می خواهد گفتن برای بهشت است، که قرآن می فرماید، و فیها ما تشتهی الانفس و ما تلذ الاعین، آنجا هر چه بخواهی پیدا می شود اما در این دنیا از این خبرها نیست، در دنیا این من و شماییم که باید، خودمان را با انواع بلا ها وفق بدهیم، دار بلاست، فرمود الدنیا داربِالْبَلاَءِ محفوفه و در قرآن هم حضرت حق به این مساله تصریح می کند که قرار است در این دنیا با انواع بلا ها و مصیبت ها همه ی ما محک بخوریم و امتحان پس بدهیم، این قانونی است که آفریدگار این عالم بر این عالم حاکم کرده است. قرار است با مصیبت ها و بلیات همه ی ما محک بخوریم، همه ی ما امتحان پس بدهیم. حالا از یک کسی به واسطه ی گرفتن مال، امتحان مال می گیرند، از یکی به واسطه ی گرفتن یکی از عزیزانشان، امتحان جان می گیرند، دیگری را با ترس محک می زنند، آن یکی را با گرسنگی می آزمایند و خلاصه که قرار است همه ی ما تا قبل از مردنمان امتحان پس بدهیم. قرآن می فرماید ولنبلونک بشیء من الخوف و الجوع ونقص من الاموال و الانفس و الثمرات … آخر کار هم می فرماید فبشر الصابرین، الآن شاید برای شما ها سوال ایجاد بشود که خدایا تو که خودت ما را خلق کردی امتحان نگرفته می دانی ما چه کاره ایم، پس چه نیازی دارد که از ما امتحان بگیری؟ آن هم با این بلیات سخت و طاقت فرسا؟ خوب بله آقا معلمی هم که با شاگردانش از مهرماه تا خرداد ماه سر و کله زده امتحان نگرفته می داند این بچه نمره اش چند است، آن یکی نمره اش چند است، ولی به دو دلیل منطقی امتحان می گیرد، دلیل اولش این است، می گوید می خواهم حجت را برهمه تمام بکنم، کسی ادعای بیخودی نکند، دلیل دومش هم این است، می گوید می خواهم در این موقف امتحان شاگرد ممتاز ها شناسایی بشوند.

تا امتحان گرفته نشود، حجت بر ما تمام نمی شود و تا امتحان گرفته نشود، عباد الله الصالحین شناسایی نمی شوند. شما این چایی های لیپتون را دیده اید؟ تا در آب جوش خیلی پر حرارت نزنید رنگ خودش را پس نمی دهد، جوهر خودش را نشان نمی دهد، باید یک آب جوشی باشد، باید یک عرصه ی ابتلا و امتحانی باشد، تا جوهر واقعی وجود مومن روشن بشود. خدا امتحان می گیرد، خدا محک می زند، آن هم با همین بلیات، آن هم با همین سختی ها. قدیم ها که زرگرها ابزار و ادوات پیشرفته ای در اختیار نداشتند، مثلا وقتی می خواستند عیار سکه ی طلا را تشخیص بدهند، سکه ی طلا را محکم می کوباندند به زمین، بعد گوششان را تیز می کردند ببینند از ان سکه ی طلا چه صدایی در می آید؟ آن صدا نشان می داد که آن سکه ی طلا، خالص است یا ناخالص است؟ آی برادرها و خواهر های بیننده این را بدانید، اگر خدا بخواهد در این دنیا محکتان بزند، شما را می زند زمین، با یک بلیه و مصیبتی شما را مواجه می کند، یک مصیبتی را سر راه زندگی تان می گذارد، بعد گوش خدا و ملائکه خدا تیز می شود، ببینند ما چه می گوییم؟ غر می زنیم؟ نق می زنیم؟ اعتراض می کنیم؟ یا نه! می گوییم:

بسوزان هر طریقی می پسندی که آتش از تو و خاکستر از من

الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون اولئک علیهم صلوه من ربهم و رحمه و اولئک هم المهتدون، آقای مجتهدی می فرمودند یکی از شاگردانم در جبهه شهید شد، رفتم تشییعش، تا رسیدم فهمیدم ایشان سوم شهید است، یعنی دو تا از برادانشان هم قبلا در جنگ شهید شدند، دلم به حال پدر ان سه تا شهید سوخت، رفتم به او گفتم فلانی صبر کن، خدا با صابرین بر بلاست، مقامی که خدا به صابرین می دهد چنین است و چنان است، خوب که حرفهایم را زدم، آن پدر داغ دیده که مصداق این آیه بود سرش را آورد بالا گفت آقای مجتهدی چه چیزی داری به من می گویی؟ تازه بعد از شهادت این سه تا جوان، من پیرمرد دارم مزه ی گریه بر علی اکبر امام حسین(ع) را می چشم، الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون اولئک علیهم صلوه من ربهم و رحمه و اولئک هم المهتدون، امیدواریم در این ماه مبارک رمضان که با روزه داری تمرین صبر می کنیم، ما هم آراسته ی به این زیور اخلاقی بسیار قیمتی بشویم.

والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته