باز هم مهمان سفره امیر مومنان سلام الله علیه مهمان نهج البلاغه، بخش نامه ها، نامه سی و یکم، طولانی ترین نامه تربیتی نهج البلاغه، نامه ای به امام مجتبی سلام الله علیه، حضرت در فرازی از این نامه می فرماید: فَلاَ یُقَنِّطَنَّکَ إِبْطَاءُ إِجَابَتِهِ، اگر دعا کردی، ولی دعایت دیر به اجابت رسید، تو را نا­امید نکند. امروزه ما فراوان می بینیم کسانی که یک دعایی می کنند، چون دعایشان مستجاب نمی شود، نا امید می­شوند؛ می­گویند خدایا پس چرا گفتی ادعونی استجب لکم؟ ما دعایتان را مستجاب می کنیم، این خیلی مهم است، مخصوصا در ماه ضیافت الله ببینید امیر مومنان سلام الله علیه توضیح می دهند، می فرمایند: اگر دعایی از ما مستجاب نشد، حتما به مصلحت ما نبوده، ولی بدانید، خداوند در برابر دعای شما حضرت می فرماید: یا اگر مصلحت بود، مستجاب می کند؛ دعای شما را، یا به عوض این دعا ذنبٌ یُغفر، خداوند گناهی از شما می آمرزد، خیرٌ یُعجَل یک خیر دیگری به شما می­رساند، یا یک بلایی را از شما دور می کند، چقدر خیرات به ما می رسد، می گوییم: خدایا ما شایسته اش نبودیم، چی شد این لطف را به ما کردی؟ چقدر بلاهایی از ما دور می شود؛ می گوییم: خدا ما را نجات داد، خدا دست ما را گرفت؛ خوب عزیز من این همان آثار دعاهایی است که گاهی انسان دعا کرده، مصلحتش نبوده، مستجاب نشده ولی به جایش امیر مومنان سلام الله علیه می فرماید: بدانید اگر دعا مصلحت بود که حتما مستجاب می شود، اگر نبود، به جای آن دعایی که مستجاب نشد، خدا یک گناهی از شما می آمرزد، خیر دیگری به شما می رساند، بلای دیگری را از شما دور می کند. فَلاَ یُقَنِّطَنَّکَ إِبْطَاءُ إِجَابَتِهِ؛ نا امید نشوید، این خیلی مهم است، عزیزان من ببینید، این قرآن کریم است؛ ماه ضیافت الله، ماه تلاوت قرآن، سوره ی مبارکه ی اسراء آیه ۱۱، چقدر تعبیر زیبایی دارد قرآن وَ یَدْعُ الْإِنْسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالْخَیْرِ وَ کانَ الْإِنْسانُ عَجُولاً، یعنی چه؟ یعنی خدا دارد از وصف حال ما می گوید یَدْعُ الْإِنْسانُ ، این آدمیزاد چون مصلحت خودش را نمی داند، یک چیزی که شر است می خواند، دُعاءَهُ بِالْخَیْرِ، همانطوری که یک چیزی خیر است، برایش به اصرار از ما می خواهد، یک چیزی هم که شر است نمی داند، که به اصرار، التماس می کند، می خواهد یَدْعُ الْإِنْسانُ ، وَ کانَ الْإِنْسانُ عَجُولاً، انسان عجله دارد، طبع ما اینطوری است، ای خدایا چرا ندادی؟ چرا حاجت ما را مستجاب نکردی؟ بابا خدا بهتر مصلحت ما را می دانست. سوره مبارکه بقره آیه ۲۱۶، عَسى‌ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً؛ عزیزان با این آیه حتما آشنا هستند، عَسى‌ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً، گاهی از یک چیزی بدتان می آید وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ، عَسى‌ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ‌، قبول داریم یا نه؟ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ‌، خدا می داند، شما نمی دانید، ما واقعا نمی توانیم آینده ی خودمان را پیش بینی کنیم. گاهی از یک چیزی که بده اصرار داریم، به خواستنش و داشتنش گاهی یک چیزی که برای ما خیر است نمی خواهیم در زندگی هم، عَسى‌ أَنْ تَکْرَهُوا، عَسى‌ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً، اجازه بدهید ماه رمضان است؛ از دعا بگویم، عزیزان من حتما با دعای افتتاح این شب­ها سر و کار دارید دیگر؟ دعای افتتاح می خوانید، سی شب ماه رمضان، می خواهیم پیام بگیریم، در دعای افتتاح چه چیزی می خوانیم؟ چقدر لطیف است، می گوییم خدایا من یک حاجتی که دارم، فَاِنْ اَبْطَاَ عَنّى بعدی اش چیست؟ فَاِنْ اَبْطَاَ عَنّى یعنی اگر حاجتم مستجاب نشد چه می کنم؟ نمی گویم خدایا شاید مصلحت ام نبوده، خدایا باشد عیبی ندارد، عوض آن یک گناهی از من آمرزیده می شود، خیر دیگری به من می رسد؛ نه، فَاِنْ اَبْطَاَ عَنّى عَتَبْتُ بِجَهْلى عَلَیْکَ، پناه بر خدا، خدایا من تو را سرزنش می کنم، که چرا حاجت من را ندادی؟ ولی اعتراف می کنم بِجَهْلى عَلَیْکَ جهل من است نادانی من است، وَ لَعَلَّ الَّذى اَبْطَاَ عَنّى هُوَ خَیْرٌ لى لِعِلْمِکَ بِعاقِبَهِ الاْمُورِ، خدایا شاید آن حاجتی که به من ندادی، آن برای من بهتر بود، چرا چون تو عاقبت امور را می دانی، تو پایان همه چیز را می دانی، لِعِلْمِکَ بِعاقِبَهِ الاُمُورِ. نمی دانم این شب ها موفق هستیم، دعای ابوحمزه ثمالی را در شبهای ماه رمضان بخوانیم یا نه، یک فرازی از دعا این است، اللّهُمَّ إِنِّی أَسأَلُکَ ، خدایا من از تو چه می خواهم؟ ماه رمضان برای چیست؟ برای رسیدن به این­هاست. یک، إِیْمانا تُباشِرُ بِهِ قَلْبِی ، نه ایمان زبانی، با همه ی وجودم. دو، وَیَقِینا به یک باوری برسم، حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ ، این خیلی مهم است ها، اگر رسیدیم به اینجا، رمضان را درک کردیم، لا یصیبَنی اِلاّ ما کَتَبْتَ لی، سه، وَرَضِّنی مِنَ الْعَیشِ بِما قَسَمْتَ لی، راضی باشم، به رضای تو. همه ی درس ماه رمضان این است، که انسان برسد به اینجا به تعبیر امیر مومنان نا امید از مستجاب نشدن یک دعا نباشیم، با خدا سر یک حاجتی که مستجاب نشد، قهر نکنیم، آخر ماه رمضان به ایمانمان افزوده شود نه خدایی نکرده، ضعف ایمان پیدا کنیم.

والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته